Richard van der Westhuizen: ’n Lewe van Lig, Klank en Herinnering
Deur die dekades het Richard van der Westhuizen nie net liedjies geskryf nie – hy het geheueklanke geskep. Klanke wat ’n generasie met hul wortels verbind het, en nog steeds weerklank vind by oud én jonk. In 2025 vier hy 40 jaar in die bedryf – ’n mylpaal vol emosie, terugkyk, en nuwe drome.
Van Stilte tot Stem
Sy verhoogloopbaan het in 1979 begin in Die van Aardes van Grootoor – ’n debuut wat sy passie vir karakter en storie aan die lig gebring het. Maar dit is in die eenvoud en sagtheid van sy sang waar Richard sy eie stem ontdek het: nie luid nie, maar diep. Nie flambojant nie, maar eg.
In gesprekke verwys hy gereeld na sy vroeë twyfel en selfs teruggetrokkenheid – “Ek is introvert van aard,” erken hy eerlik. Tog was dit juis daardie stilte wat hom geleer het om die tussenruimtes van musiek en menswees te hoor. Dit is daardie stille waarnemingsvermoë wat hom ’n meester van eenvoud en emosionele waarheid maak.
Storieverteller in Lied en Lewe
Die temalied van Ballade vir ’n Enkeling bly een van sy mees ikoniese werke – ’n lied wat volkstaal geword het vir verlange, vervreemding, en die soeke na betekenis. Sy liedere, dikwels self geskryf, dra ’n sielkundige diepte wat sin maak van swaarkry en lig gooi op eenvoudige oomblikke.
Sy terugkeer na die verhoog met Vlerksleep, ’n Lefra-produksie onder regie van Frans Swart, is nie net ’n artistieke herlewing nie – dit is ’n emosionele pelgrimstog. Hy beskryf die ervaring as ’n proses van weer leer luister na jou eie voetspore, en die vrede wat wag as jy opnuut besef: jy is nog op koers.
Taal as Tuiste
Vir Richard is Afrikaans meer as ’n medium – dis ’n manier van leef. Hy beskryf hoe dit nie net in woorde nie, maar in tussenposes, in klanke en selfs in stilte lê. Dié diep aanvoeling vir taal het hom nie net ’n sanger gemaak nie, maar ook ’n draer van kultuur en identiteit.
Die Mens Agter die Musiek
Van der Westhuizen is sag in sy benadering, introspektief in sy denke, maar duidelik in sy missie: om egtheid te leef. Hy sing nie om te skitter nie, maar om betekenis te bring. Elke lied wat hy skryf, dra iets van homself – en iets van ons almal.
Richard van der Westhuizen is nie net ’n kunstenaar nie – hy is ’n argivaris van gevoel, ’n stille rewolusionêr van Afrikaanse klank, en ’n stem wat lig werp op die landskap van ons geheue. Sy nalatenskap is nie net hoorbaar nie – dit’s voelbaar.
Related Content
